انواع سنگ ساختمانی

عصر حاضر عصری می باشد که دیگر صنعت ساخت و ساز بسیار مدرن و خاص شده است. دیگر برای انتخاب نمای داخلی و خانه خود محدود نیستید بلکه بسیار انتخاب های متفاوت و مختلفی دارید از انتخاب طرح رومی گرفته تا معماری مینیمالیست و مدرن امروزی. حال استفاده از سنگ ها نیز خود با توجه به نیاز و انتخاب شما متفاوت می باشد. شاید  بتوان گفت که مهم ترین ویژگی های آن ها دوام و مقاومت بسیار بالا، جلا پذیری مطلوب، مقاومت سایشی و ضربه ای بالا، قابلیت برش و صیقل خوردن، قابلیت شستشو، ثبات رنگ، مقاومت در برابر حرارت و رطوبت، مقاومت کششی و خمشی مناسب، غیرقابل نفوذ بودن، مقاومت در برابر تغییرات آب و هوایی، سختی و مقاومت فشاری بالا، پایداری در برابر مواد اسیدی و قلیایی و بسیاری از موارد دیگر دانست. هرچند هم اینها را بگوید باز بیشترین دلیل انتخاب ایرانی ها اول زیبایی و خاص کردن نما و بعد از آن مقاومت آن می باشد.

حال اگر قصد استفاده از سنگ در نمای بیرونی یا داخلی خود را دارید. و یا حتی قصد ترمیم خانه خود را دارید و فکر می کنید می توانید از سنگ برای ترمیم و بازسازی خانه خود استفاده کنید. پس حتما این مقاله را مطالعه فرمایید.

سنگ های ساختمانی چه چیزی می باشند؟

سنگ ساختمانی سنگ های طبیعی یا کانی هایی هستند که در ساختمان سازی استفاده می شوند. آنها برای اهداف ساختاری و تزئینی استفاده می شوند. انواع سنگ هایی وجود دارد که می توان از آنها برای ساختمان استفاده کرد، مانند سنگ بازالت، مرمر، سنگ آهک، ماسه سنگ، کوارتزیت، تراورتن، تخته سنگ، گنیس، لاتریت و گرانیت. سنگ هایی که برای ساختن ساختمان ها استفاده می شوند باید سخت، بادوام و محکم باشند و نباید دارای لکه های نرم، ترک یا سایر عیب هایی باشند که باعث کاهش استحکام و کاهش طول عمر آنها شود.

تعریف سنگ های ساختمانی

بسته به خواص خاص می توان از سنگ های مختلف برای پروژه های ساختمانی مختلف استفاده کرد. به عنوان پیشینه، سنگ هایی مانند بازالت و گرانیت نسبت به سایر انواع برتر در نظر گرفته می شوند، زیرا آنها قوی هستند و می توانند در برابر شرایط آب و هوایی شدید و بارهای خارجی مقاومت کنند. این ویژگی آنها را برای پروژه های بزرگ ساختمانی مناسب می کند. از سوی دیگر برخی از سنگ ها مانند گنیس به دلیل مقاومت فشاری کم و مواد مضر می توانند برای پروژه های ساختمانی کوچک استفاده شوند.

هر نوع سنگ بر اساس خواصی که دارد کاربردهای ساختمانی مختلفی دارد. به عنوان مثال، انواع خاصی مانند بازالت و گرانیت دارای ویژگی های برتر مانند استحکام فشاری و دوام بالا هستند و از این رو در کارهای ساختمانی عمده به کار می روند. با این حال، سنگ هایی وجود دارند که ویژگی های آنها (مانند مقاومت فشاری کم و وجود مواد مضر در اجزای سازنده آنها) آنها را برای کارهای ساختمانی جزئی به عنوان مثال گنیس مناسب می کند. بنابراین سنگ ها به عنوان مصالح ساختمانی و همچنین برای مصارف تزئینی مورد استفاده قرار می گیرند.

سنگ بازالت

سنگ های بازالت را تراپ نیز می نامند و رنگ خاکستری تیره تا سیاه دارند.

اندازه دانه سنگ بازالت بین متوسط و ریز است.

این سنگ ها متراکم هستند و مقاومت فشاری بازالت بین 200 مگاپاسکال تا 350 مگاپاسکال است و در نتیجه آنها را مصالح ساختمانی مناسبی برای پایه پل ها، دیواره های رودخانه و سدها می کند.

بازالت در برابر آب و هوا مقاوم است و آب را جذب نمی کند.

به دلیل سختی آن به راحتی نمی توان آن را به شکل های ظریف کار کرد.

این سنگ ها با توجه به خواص مهندسی خود در ساخت جاده ها به عنوان یک عنصر در ساخت بتن کاربرد دارند.

سنگ گرانیت

سنگ گرانیت در واقع از جمله سنگ های آذرین با منشا آتش فشانی که از دانه های کریستالی تشکیل شده است که اندازه آنها از کوچک تا بزرگ متغیر است.

بسیار سخت است و مقاومت فشاری آن بین 100 مگاپاسکال و 250 مگاپاسکال است.

دارای ارزش جذب پایین، غیر متخلخل و مقاومت در برابر یخ زدگی است.

با این حال، در مقاومت در برابر آتش خوب نیست.

گرانیت به راحتی جلا داده می شود و رنگ آن می تواند خاکستری روشن تا صورتی باشد.

گرانیت صیقلی را می توان برای رویه میز، پوشش ستون و دیوار و کف استفاده کرد. و می توان گفت که یکی از بهترین پوشش ها برای کف می باشد.

سنگ آهک

سنگ آهک سنگی متراکم، فشرده و ریزبافت است که فاقد سوراخ، ترک و سایر تغییر شکل‌های سطحی است.

سنگ آهک دارای وزن مخصوص 2.6 است.

دارای مقاومت فشاری پایین 10 مگاپاسکال تا 50 مگاپاسکال است.

این سنگ به راحتی پوشانده می شود و می تواند جلا دادن بسیار خوبی داشته باشد.

از سنگ آهک برای ساخت کف، سقف و جاده و همچنین به عنوان پایه سیمان استفاده می شود.

این سنگ نباید به عنوان سنگ های رو به رو در مکان هایی که در معرض گازهای صنعتی قرار دارند استفاده شود زیرا مقاومت کمی در برابر پساب های گازی شدید دارند.

سنگ لاتریت

لاتریت می تواند قهوه ای مایل به قرمز، زرد، قهوه ای، خاکستری یا قرمز مایل به قهوه ای باشد.

این سنگ ساختمانی لزوماً باید از بیرون گچ بری شود.

حاوی مقدار زیادی اکسید آهن است.

این سنگ را می توان به راحتی به بلوک های کوچک تقسیم کرد و به دو صورت نرم و سخت موجود است.

مقاومت فشاری Laterite بسیار کم است و بین 1.9 MPa تا 2.3 MPa است.

با این حال، قدرت آن با افزایش سن افزایش می یابد.

سنگ دیوریت

یکی دیگر از سنگ هایی که برای نماکاری ساختمان، کف و پله ها مورداستفاده قرار می گیرد سنگ دیوریت است. سنگ دیوریت نوعی سنگ آذرین دانه درشت است که بافت دانه های آن به صورت شکل دار، هم اندازه یا بدون شکل است. این سنگ دارای رنگ بندی خاکستری، خاکستری تیره و خاکستری مایل به سبز است.  این نوع سنگ را بیشتر می توان برای ساخت ویلا استفاده کرد و شاید بتوان گفت برای ساختمان سازی مناسب نباشد.

سنگ توف

این نوع از سنگ ازجمله انواع سنگ های خاکسترآتشفشان بوده که به علت چسبندگی کم ذرات آن در اثر هوازدگی پوسته پوسته می شود و به صورت دانه های ریز از آن جدا می شود. این سنگ را به علت سبزی چشم نوازی که دارد در کار دیوار سازی، پارک سازی و دیوارهای حائل استفاده می گردد.

الزامات سنگ های ساختمانی خوب

سنگ‌های ساختمانی باید دارای ویژگی‌های زیر باشند تا بتوانند برای صنعت ساختمان قابل استفاده باشند:

استحکام – قدرت

سنگ های مورد استفاده در ساخت و سازهای ساختمانی باید دارای مقاومت فشاری کافی باشند. سنگ های مقاومت فشاری باید بین 60 تا 200 نیوتن بر میلی متر مربع قرار داشته باشند.

سختی

سنگ هایی که برای کف سازی و روسازی ها استفاده می شوند باید در معرض تنش های سایشی مقاوم باشند. سختی سنگ ها باید بین 14 تا 17 باشد. سنگ هایی با سختی بیشتر از 17 در ساخت روسازی استفاده می شوند.

وزن مخصوص

وزن مخصوص نشانگر مستقیم وزن و استحکام سنگ است. سنگ های با وزن مخصوص بالا برای پروژه های مهندسی بزرگ مانند سدها، دیوارهای حائل و غیره ترجیح داده می شوند.

ظاهر

هنگامی که سنگ ها در کارهای ظریف استفاده می شوند، ظاهر اولویت دارد. خصوصا برای خانه های ایرانی. چنین سنگ هایی باید سطح صافی داشته باشند و برای اعمال پولیش بر روی سطح آنها مناسب باشند.

مقاوم در برابر آتش

سنگ هایی که به عنوان مصالح ساختمانی مورد استفاده قرار می گیرند باید مقاومت کافی در برابر آتش داشته باشند. سنگ های حاوی مقدار کافی کوارتز تمایل به شکستن در اثر حرارت زیاد دارند. برعکس، سنگ آهک مقاومت کافی در برابر آتش دارد.